Kentsel tarım - Nedir, tanımı ve konsepti

İçindekiler:

Kentsel tarım - Nedir, tanımı ve konsepti
Kentsel tarım - Nedir, tanımı ve konsepti
Anonim

Kentsel tarım, şehirlerde gıda yetiştirme ve hasat etme faaliyetidir.

Başka bir deyişle, kentsel tarım, tarım yoluyla gıda üretimi için şehirlerdeki küçük alanların kullanılması eylemidir. Çünkü alan büyük bir sınırlamadır.

Kentsel tarımın özellikleri

Kentsel alanlarda artan gıda talebinin yarattığı baskıyı azaltan bir seçenek olarak sunulmuştur. Takip ettiği hedeflerden biri, şehirleri çevreleyen alanlarda yoğun arazi kullanımını azaltmaktır.

Öz tüketim ve daha büyük ölçekte satışı için mevcut yerel kaynakları kullanan gıda üretimi ve dağıtımı için bir alternatif olarak kabul edilir.

Gerçekleştiği ana mekanlar arka bahçeler, teraslar, koridorlar, çatılar, balkonlar, arsalar, köprüler ve hatta kamusal alanlardır.

Bu uygulama ile şehirlerdeki ekonomik, ekolojik ve sosyal sistem ile doğrudan bir etkileşimin olduğu gözlenmektedir.

Kentsel tarım türleri

Kentsel tarımın izlediği amaca bağlı olarak, farklı türlerde sınıflandırılabilir. Aşağıda en yaygın kentsel tarım türlerini açıklıyoruz.

  • Aile: Bir ailenin bir veya daha fazla üyesi tarafından yetiştirilen ürünlerdir. Bunlar genellikle kendi kendine tüketim içindir ve mahsul zararlıları ve hastalıklarının tedavisi için çevre dostu uygulamalar gerçekleştirmeye çalışırlar.
  • Topluluk: Uygulaması bir topluluğun mekanlarında gerçekleştirilir.
  • : Firmaların şehir içinde bu tür uygulamalar için kullandıkları ve genellikle hidroponik kullanımı olan özel alanlardır. İkincisi, mahsulleri kontrol etme kolaylığı ve onu besleyen şehirdeki düşük ulaşım maliyeti nedeniyle.
  • didaktik: Genelde sebze yetiştiriciliğinin okul ortamında öğretilmesi amaçlanan ya da bu uygulamalar hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlerin kendi mekanlarında gerçekleştirilmesidir. Ayrıca genellikle eğlence amaçlı veya yaşlılar için veya sosyal yerleştirme merkezlerinde mesleki terapi olarak kullanılır.

Kentsel tarım teknikleri

Şehirlerde kentsel tarım yapmak için var olan sınırlamalar göz önüne alındığında, uygulanabilir alternatifler üreten çeşitli teknikler vardır, örneğin:

  • Dikey bahçeler: Duvarlarda bitki türlerinin yetişmesi için özel olarak tasarlanmış mekanlardır. Mimari kaynak olarak önem kazanmış, ticari ve/veya iş amaçlı yapılarda görsel olarak çekicidir.
  • kompostlama: Bitkiler için besin maddesi olarak çürüyen organik atıkları kullanan bir tekniktir. Bu atıkların çevreye bulaşmasını ne azaltır.
  • hidroponik: Bu teknikte substrat veya toprak kullanılmaz. Yani, ekin bitkileri suda bulunur ve onlara kimyasal maddeler yoluyla tüm besin maddelerinin sağlandığı yer burasıdır.

Kentsel tarımın faydaları

Kentsel tarımın kullanılması sayesinde öz tüketim uygulaması yapmak ve ailelere aile diyetlerini tamamlayan ve kentlerde yeşil alanların kullanımını teşvik eden bir alternatif sunmak mümkündür.

Kentsel tarımın uygulanması, yoksulluk içinde aile gelirine bir katkı sağlanmasına yardımcı olabilir.

Yağmur suyu ve güneş ışığı kullanılabilir, gürültüyü azaltabilir ve doğayla yeniden bağlantı kurmaya yardımcı olan rekreasyon alanları yaratabilir. Ayrıca okullardaki çocukları bu tür tarım konusunda bilgi almaya ve uygulamaya teşvik eder. Koruma hakkında öğrenmeyi desteklemek ve bu uygulamayı erken yaşlardan itibaren gerçekleştirmek için ne yararlıdır.

Birleşmiş Milletler (BM) için bu uygulama, şehir içinde tüketildiği için seyahat etmek için uzun mesafeler gerektirmediği için ailelere taze yiyecek sağlıyor, istihdam yaratıyor ve birçok durumda kentsel atıkların geri dönüşümüne izin veriyor, örneğin, kompost kullanımı. Aynı zamanda küçük yeşil alanların varlığını desteklemektedir ve şehirlerin iklim değişikliğine karşı direncini desteklemektedir.

Kentsel tarımın riskleri

Bu uygulama az bilgi ile yapılabilir. Bu, kötü adapte olmuş çeşitlerin yetiştirilmesine, doğru şekilde tedavi edilmezse suyun uygunsuz kullanımına veya pestisit kullanımına neden olur. Dolayısıyla verimsizdir ve hatta kontaminasyon riski taşır.

Diğer bir etken ise dağıtım için bir altyapının olmaması ve kentsel tarıma ayrılabilecek alanların kısıtlı olmasıdır.

Bu nedenle, bu uygulamanın yaygınlaşması ve getirdiği çoklu faydalar nedeniyle başarılı olması için yerel yönetimlerin taahhüdü gerekmektedir.