Tarife, bir mal veya hizmete bir ülke sınırını geçtiğinde uygulanan bir haraçtır.
En yaygın tarife ithalat tarifesidir. Bu, ülke içinde sınır dışından biri tarafından satılan bir mal veya hizmete vergi koymaktan ibarettir. Yani bir ürüne tarife koyduklarında menşe ülkesinden daha pahalı bir satış fiyatına sahip olacağı anlamına gelir.
Hükümetler, başlıca iki nedenden dolayı ithalata tarifeler uygulamaktadır:
- Gelir elde etmek için.
- Yerli sanayileri dış rekabetten korumak.
Tüketicileri yurt dışında üretilen malları tüketmeye iten temel neden, daha ucuz olmalarıdır. Bu nedenle, fiyat artışı yabancı mal tüketimini caydıracaktır.
İthalat ve ihracat tarifesi
İthalat tarifeleri, yabancı malları daha pahalı hale getirerek yerli mal alımını teşvik eder. Hükümetler ayrıca ulusal işleri, bebek endüstrilerini korumak, bir ticaret ortağına misilleme yapmak veya tüketicilerini korumak için tarifelerin uygulanmasını haklı çıkarır.
Öte yandan, daha az yaygın bir tarife, ihracat tarifesidir. Yani yurt dışında satılan bir mal veya hizmete empoze edilen. Genellikle birincil ürün ihraç eden ülkeler tarafından ya geliri artırmak ya da dünya pazarlarında kıtlık yaratmak ve böylece dünya fiyatlarını yükseltmek için empoze edilirler.
Tarifelerin dayatılması, tarife engelleri olarak bilinir. Ulusal endüstrilerin korunmasını teşvik etmek için tarife dışı engeller de vardır. İthalatı caydırıcı teknik ve yasal engeller, kotalar veya diğer önlemler koymaktan ibarettir.
Tarifelerin sonuçları
Tarifeler rekabeti azalttığı için yerli sanayiyi daha az verimli hale getirme riskini taşır. Ayrıca, tarifelerin uygulanması, diğer ülkeden karşılıklılığı kışkırtabilir ve ihracatçı ülkeler arasında bir ticaret savaşına yol açabilir. Bunu önlemek için Dünya Ticaret Örgütü (WTO) gibi uluslararası gruplar var.
Uluslararası ticarete bir tür bariyer kurulduğunda, bu yurtdışından gelen arz ve talebi etkiler. Bir tarife belirlersek, diğer ülkelerden gelen mallar gümrükten geçerken vergi ödemek zorundadır, bu nedenle bu malların içeriye girdiği fiyat, önceki fiyat artı tarifeye eşit olacaktır.
Tarife temelde üç etki üreterek sona erer:
- Tüketim etkisi: Tarife ithal edilen ürünün fiyatını arttırır. Sonuç olarak, ulusal tüketiciye zarar verir.
- Üretim etkisi: Tarifenin dayatılması, ulusal sanayiye rekabet açısından fayda sağlar. Yani, ülkede faaliyet gösteren şirketlere.
- Gelir etkisi: Tarifeyi uygulayan ülkenin hükümeti tarifeden gelir elde eder. Ya da ne olur, Devletin mali geliri artar.
Tarife türleri
Birçok tür var:
- Katma değer veya ad valorem tarife: Bu vergi, ürünün gümrük değerinin sabit bir yüzdesi olarak belirlenir. Gümrük değerinin maliyeti, sigorta ve nakliye fiyatını içerdiğini unutmamalıyız. Örneğin, bir vergi uygulandığını varsayalım. reklam değeri Değerlerinin ithalatında% 10. Bu nedenle, değeri 100 ABD Doları olan bir mal ithalatçısı, hükümete 10 ABD Doları tutarında bir ithalat vergisi (yani, 0,10 x 100 ABD Doları) ödemek zorundadır.
- özel tarife: Bu vergi, ithal veya ihraç edilen fiziki birim başına sabit bir para miktarı olarak belirlenir. Örneğin, bir Japon otomobilinin ABD'li ithalatçısının, araç için ödenen fiyattan bağımsız olarak ABD hükümetine 1.000 ABD Doları tutarında bir ithalat vergisi ödemesi gerekebilir.
- karışık tarife: Bu, önceki ikisinin birleşimidir. Örneğin, bir önceki durumda ithalatçının 1.000 ABD Doları artı araba değerinin %1'ini ödemesi gerekebilir.