İnsan sermayesi, bir kişinin mesleki becerilerinin ekonomik değerinin bir ölçüsüdür. Aynı zamanda, insanların mal veya hizmet üretimine ayırdığı saatler olan emek üretim faktörünü de ifade eder.
Bir kişinin beşeri sermayesi, kişinin çalışmayı bırakana kadar yaptığı işten elde etmeyi umduğu gelecekteki tüm faydaların bugünkü değeri olarak hesaplanır. Finansal sermayeye eklenen bu, bir kişinin toplam servetini temsil eder.
Gelecekteki bir miktar olarak, bu kişi daha genç olduğu için daha büyüktür, çünkü daha yaşlı bir kişi bu kazanımları zaten elde etmiş ve bunları tüketmiş veya biriktirmiş, şimdi mali sermayesinin bir parçasını oluşturmaktadır.
Beşeri sermaye miktarı yaşam boyunca aynı değildir ve yıllar geçtikçe azalır, ancak yatırım yoluyla artırılabilir. Bir çalışanın eğitimi, deneyimi ve becerileri ekonomik bir değere sahiptir.
Yatırım dünyasında bu, bir kişinin toplam servetinin bir parçası olarak alındığından çok önemli bir kavramdır. Buna karşılık uygun bir varlık tahsis stratejisinin oluşturulmasına özen gösterilir. Genel olarak, beşeri sermaye, sabit gelire (tahvillere) tahsis edilmiş gibi kabul edilir. Bunun nedeni, faydaların dönemsel gelir şeklinde gelmesi ve hisse senetleri (hisse senetleri) kadar risk taşımamasıdır. Bu nedenle, bir kişi parasının yarısını hisse senetlerine, diğer yarısını sabit gelire tahsis etmek istiyorsa, beşeri sermaye faktörünün eklenmesi, finansal sermayesinin özkaynaklara tahsisini artıracak ve sabit geliri azaltacaktır.
Bir üretim faktörü olarak insan sermayesi
Konsept Theodore Schultz ve Gary Becker tarafından geliştirildi. Diğer herhangi bir sermaye türü gibi olduğunu, eğer ona yatırılırsa topluma birçok fayda sağlayabileceğini düşündüler.
Çalışmalarında, toplumların ekonomik büyümesinin çoğunun, beşeri sermaye değişkeninin tanıtılmasıyla açıklanabileceğini savunuyorlar. O zamandan beri ekonomik büyümeyi geleneksel üretim faktörleri, toprak, emek ve sermaye ile açıklamak mümkün değildi.
Beşeri sermayeye yatırım yapılarak faktör verimliliği artırılır ve teknolojik ilerleme teşvik edilir. Buna ek olarak, yatırım yapmak, diğer şeylerin yanı sıra sosyal veya bilimsel faydalar gibi diğer alanlarda da birden fazla fayda sağlayabilir.
Bu nedenle insan sermayesi çok önemli bir üretim faktörü olarak kabul edilir. Öyle ki, Uzawa (1965) ve Lucas (1988) tarafından yapılan çalışmalarda, insan sermayesi faktörünün (H) yerine emek faktörü (L) alınarak Cobb-Douglas üretim fonksiyonunun ana değişkeni olarak tanıtılmıştır. ve teknolojiyi (A) ve finansal sermayeyi (k) sürdürmek:
Şirketlerde insan sermayesi
Bir organizasyonun insan sermayesini belirtmek için insan kaynakları kavramı kullanılır. Şirketler, tamamen, şirketin başarısının anahtarı olan çalışanlarının beceri ve yeteneklerine bağlıdır.
Çoğu zaman bir şirketin çalışanları kadar iyi olduğu söylenir ve bu nedenle insan kaynakları departmanlarının personel seçimine, yönetimine ve optimizasyonuna büyük özen gösterdiği söylenir.
