İç ekonomiler, şirketin eylemleriyle ölçek ekonomilerinin oluşturulduğu bir durumu ifade eder. Böylece, üretim hacmindeki artışla birlikte, emtianın ek bir birimini üretmenin maliyeti azalır.
Yani, iç ekonomiler, yönetim kararlarının bir sonucu olarak bir şirkette ortaya çıkan bir tür ölçek ekonomisidir. Bunlar örneğin yeni bir makinenin satın alınması veya daha büyük hacimli girdilerin satın alınması olabilir.
Bu kavram, bir pazardaki tüm rakiplerin kontrol edemeyecekleri faktörler nedeniyle süreçlerinde verimlilik kazandığı dışsal ölçek ekonomilerinin tersidir.
Ekonomist Alfred Marshall'ın ölçek ekonomilerini kökenlerine göre ayıran ilk kişi olduğu ve bunların dahili veya harici olabileceği belirtilmelidir.
İç ekonomiler oluşturabilecek faktörler
İç ekonomileri oluşturabilecek faktörler arasında şunlar öne çıkıyor:
- Yemek servisi: Şirket, indirimlere erişmek için daha yüksek hacimde hammadde satın alır. Böylece birim üretim maliyeti düşecektir.
- uzmanlık: Firma, genişleyerek, çalışanlarının verimlilik kazanacakları belirli bir faaliyette eğitimini teşvik edebilir.
- Tedarikçi değişikliği: İşletmenin ölçeğini artırarak, şirket daha yüksek karlar elde edebilir ve örneğin daha yüksek getiri sunan daha kaliteli girdilere yatırım yapabilir. Başka bir deyişle, tedarikçi değişikliği ile üretilen her birim için daha az miktarda hammadde gerekecektir.
- Başkente erişim: Firma finansman alırsa, süreçlerinin verimliliğini artıracak yatırımlar yapabilir.
- Yenilik: Şirket, ürününü üretmek için yeni bir teknoloji veya yöntem keşfettiyse, birim üretim maliyetini azaltabilir.
Misal
Bir meşrubat şişeleme şirketi durumunu düşünün. Zamanla makineleriniz yıprandı ve yenileme zamanının geldiğine karar verdiniz.
Böylece firma daha modern teknolojiye sahip olur. Böylece sadece amortismana tabi duran varlığı silmekle kalmayacak, aynı zamanda süreçlerinizi daha kısa sürede ve daha az girdi kullanarak geliştirmenizi sağlayacak sermaye malları da elde etmiş olacaksınız. Sonuç olarak, birim üretim maliyeti azalır.