İkincil kaynak, farklı bilgi kaynağı türlerinden biridir. Birincil bir kaynaktan elde edilen bilgilerin üçüncü taraf analizlerinin, çevirilerinin veya yeniden düzenlenmesinin ürünü olan organize edilmiş, işlenmiş bilgileri sağlar.
İkincil bilgi kaynağı, bu nedenle, birincil kaynağın ortaya çıkardığı sonuçların genişletilmiş bilgisini içerir. Başka bir deyişle, birincil kaynaktan oluşturulan içeriktir. Bizi birincil kaynağa bağlayan bir analiz, değerlendirme, çeviri veya bazı içerikler olabilir.
Başka bir deyişle, ikincil bir kaynaktan elde edilen içerik, birincil bir kaynaktan çıkarılan içeriğe veya içeriğe atıfta bulunur. Bu nedenle amacı, bilgiyi birincil kaynaktan çıkarabileceğimiz kaynağı veya yeri belirtmektir.
Financial Times gazetesini ve Winston Churchill'in bir konuşmasından bahseden bir makaleyi hayal edin: "Churcill'in Kan, Ter ve Gözyaşı Sözü Verdiği Gün." Bu durumda, dediğimiz gibi birincil kaynağa atıfta bulunan ikincil bir bilgi kaynağından bahsediyoruz.
Başka bir örnek Adam Smith'in çalışması olabilir: "Ulusların Zenginliği". Bu çalışma, İskoç ekonomist Adam Smith tarafından İngilizce olarak yayınlanan birincil bir kaynaktır. Ancak, birçok İspanyol konuşmacı söz konusu eseri İspanyolca olarak okumak istediğinden, İspanyolca diline uyarlamak için tercüme edilmiştir. Bu çeviri, derecelendirmeleri veya yorumları içerebileceğinden ikincil bir kaynak olacaktır.
İkincil kaynak özellikleri
İkincil bir kaynağın temel özellikleri şunları içerir:
- Orijinal bir belgeye dayanan bir belgedir.
- Farklı formatlarda sunulabilir.
- Çalışmanın amacı olan bilgileri toplar.
- Bu bilgiler, orijinal araştırmalara dayalı olarak bir kişi tarafından geliştirilmiştir.
- Bu bilgi tahrif edilmiştir, bu nedenle yazarın ne yakaladığını tam olarak ifşa etmez.
- Orijinal bir esere, bir soruşturmada doğrudan kanıta atıfta bulunur.
- Bilgileri olduğu gibi ifşa etmeye çalışmazlar, ancak söz konusu bilgileri elde edecekleri yer.
Birincil ve ikincil kaynak arasındaki fark
Birincil kaynak ile ikincil kaynak arasındaki temel fark, ikincinin genellikle birinciye atıfta bulunmasıdır. Başka bir deyişle, ikincil kaynak, birincil kaynağa atıfta bulunan bilgileri sunar.
Steve Jobs'un 2005 yılında Stanford Üniversitesi'nde yaptığı konuşmadan bahseden bir gazete düşünün. Steve Jobs'un yazdığı konuşma, onu toplayan belge, birincil kaynak olarak kabul edilecektir. Bize bundan bahseden ve konuşmaya atıfta bulunan ve hatta paragraflarını toplayan gazete, ikincil bir bilgi kaynağı olarak kabul edilecektir.
İkincil kaynak örnekleri
Kavramı anlamak için, akademinin ikincil kaynak olarak neleri dikkate alacağına dair bazı örneklere bakalım:
biyografi
Biyo, ikincil bir kaynağa iyi bir örnektir. Ayrıca birçoğu, bir arkadaş, bir danışman veya bir çocuk gibi kitabın kahramanı tarafından yetkilendirilmiş kişiler tarafından yazılmıştır. Bu eserler, bir başkasının hayatını derlerken, başkalarının anlattığı birkaç kelimeye veya bir hikayeye atıfta bulunur.
Farklı bir durum, otobiyografilerin durumudur. Bunlar, yazarın kendisi tarafından yazılmış metinler olduğu için birincil kaynak olarak kabul edilecektir.
Metin çevirileri
Bir kitap, örneğin bir çalışmada, orijinal dilinde veya biçiminde olduğunda birincil kaynak olarak kabul edilir.
Ancak kitap uyarlamalar, çeviriler veya uzantılar sunduğunda, bunlar ikincil bir kaynak haline gelir. Bu, söz konusu eser bir kez orijinal olduğundan, üçüncü bir kişi tarafından değiştirilmiş ve yorumlanmıştır.
Nesne
İster basında ister akademik dergilerde olsun, makaleler çoğunlukla ikincil bilgi kaynaklarıdır. Bunun nedeni, genellikle makalenin, bir yazar tarafından bir eserde ifade edilen fikirleri yansıtması, ancak bunları belirli bir bölümü veya bir özeti ortaya çıkarmak için yoğunlaştırmasıdır.