Çek Cumhuriyeti'nde doğan Joseph Schumpeter (1883-1950), ünlü bir Avusturya-Amerikalı ekonomist ve siyaset bilimciydi. Çalışmaları, inovasyon çalışması ve ekonomik döngüler üzerindeki etkisi ile dikkat çekti.
Akademisyen, yeni süreçlerin ve ürünlerin yaratıcısı olarak iş dünyasının rolünü vurguladı. Yenilikler, farklı sektörlerdeki iş modellerini dönüştürüyor. Bu yaratıcı yıkım olarak bilinir.
Schumpeter, çalışmaları boyunca girişimci özgürlüğü savundu. Ancak yeniliklere geçici tekel verilmesini destekledi. Bu, yaratıcı etkinliği korumanın ve daha karlı hale getirmenin bir yolu olarak.
Joseph Schumpeter'in Hayatı
Joseph Schumpeter'in hayatı aşağıdaki olaylarla işaretlendi:
- Viyana Üniversitesi'nde okudu. Öğretmenleri, Avusturya Okulu temsilcileri Friedrich Von Wieser ve Eugen von Böhm-Bawerk idi.
- 1909'dan itibaren Viyana, Czernowitz (Ukrayna), Graz ve Bonn üniversitelerinde ders verdi.
- Mart-Ekim 1919 arasında Avusturya Maliye Bakanı olarak görev yaptı.
- 1932'de Amerika Birleşik Devletleri'ne yerleşti. Bu aşamada, 1950'deki ölümüne kadar Harvard Üniversitesi'nde profesördü.
Joseph Schumpeter'in Ekonomik Kalkınma Teorisi
Joseph Schumpeter, 1911 tarihli "Ekonomik Kalkınma Teorisi" adlı çalışmasında, yeniliklerin kalkınma için gerekli olan rahatsızlıklar olduğunu öne sürer. Dolayısıyla neoklasiklerle karşılaştırıldığında bir fark vardır.
Bir firmanın yeni, daha verimli bir süreç başlattığını varsayalım. Bu durumda, yenilikçinin diğer teklif sahiplerine göre bir avantajı vardır. Bu nedenle, tam rekabet yoktur. Neoklasik ekonomiye göre piyasanın dengeye ulaşması için bu koşul gereklidir.
Ancak Schumpeter için önemli olan dengeyi aramamaktır. Aksine, kapitalist sistem, aksamalara neden olan teknolojik şoklara ihtiyaç duyar.
Avusturyalı profesör ayrıca yeniliklerin aşağıdaki şekillerde ortaya çıkabileceğini belirtiyor:
- Yeni malların tanıtımı.
- Eşi görülmemiş bir üretim yönteminin yaratılması.
- Yeni bir pazarın açılması.
- Yeni bir hammadde kaynağı elde etmek.
- Bir tekelin yaratılması (veya mevcut olanın yok edilmesi).
Schumpeter'in iş çevrimleri
"İş Döngüleri"nde (1939), Schumpeter üç tür aşama tanımlar. Birincisi, 40 ila 50 yıl arasında yayılan Kondratieff dalgası. Sonra 5 ila 10 yıl süren Hokkabaz ve öncekilerden daha kısa olan Kitchin döngüsü var.
Bir Kondratieff dalgası beş veya altı Juglar içerebilir. Bunlar sırayla üç veya dört Kitchin'i gruplandırabilir. Ancak Avusturyalı ekonomist, döngülerin her zaman aynı periyodiklikle tekrarlanmadığını kabul etti.
Kapitalizm, sosyalizm ve demokrasi
"Capitalism, Socialism and Democracy"de (1942), Schumpeter, kapitalizmin gelecekte yaşayabilirliğini sorgular.
Avusturyalı profesör, ekonomik ilerlemeyle birlikte yeniliğin rolünün önemini kaybetme eğiliminde olduğu konusunda uyarıyor. Bunun nedeni, iş dünyasının işlevlerini uzman gruplarına devretmesidir.
Bu, şirketler büyüdüğünde ve artık sahipleri tarafından yönetilmediğinde olur. Bu durumda, şirketin komutasını üstlenecek bir yönetim kurulu seçilir. Ancak, bu profesyoneller otomatik ve öngörülebilir bir şekilde hareket etme eğilimindedir.
Yani, Schumpeter'e göre, büyük organizasyonların yöneticileri yeniliğe öncelik vermeme eğilimindedir. Bu, kapitalizmin motoru olan küçük girişimcilere kıyasla.
Kısacası, Schumpeter gelecekte girişimcilik çalışmalarını yoğunlaştıracak entelektüel bir seçkinin ortaya çıkacağını öngörmektedir. Böylece inovasyonu teşvik eden yöneticiler ortadan kalkacaktır.
Ekonomik analizin tarihi
1954 tarihli "İktisadi Analiz Tarihi", Schumpeter'in ölümünden sonra yayınlanan bir çalışmasıydı. Amacı, Antik Yunan'dan bu yana ekonomik düşüncenin evrimini analiz etmekti.
Bu çalışmada David Ricardo'nun mirasına yaklaşımı öne çıkıyor. Schumpeter bu İngiliz iktisatçıya büyük hayranlık duyuyordu. Ancak, çalışmasının orijinal olmadığını kabul etti, ancak üçüncü şahısların teorilerini topladı.