Canon hukuku, Katolik Kilisesi'nin dini kurumu içindeki ve dışındaki ilişkileri düzenleyen normlar, yükümlülükler ve haklar dizisidir.
Kilise hukuku, II. Theodosius'un Hıristiyanlığı resmi din olarak kurduğu zamana kadar uzansa da, bu hakkın birleştirilmesi ve düzenlenmesinin kökeni, tüm bu normların bir dindar tarafından derlenmesine kadar uzanır: Gratian. Bu, bu hakkın birleştirilmesi ve kodlanması için ilk adımdı.
Kanun hukuku, medeni hukuk, ceza hukuku veya ticaret hukuku gibi başka bir hukuk dalıdır ve halen hukuk kariyeri projelerinde incelenmektedir. Kilise hukuku eşanlamlı olarak kullanılsa da Almanya'da bu iki kavram 16. yüzyıldan itibaren ayırt edilmeye başlandı.
Kilise hukuku ile kanon hukuku arasındaki fark, kiliseden bahsettiğimizde devlet kökenli bir yasaya atıfta bulunmamızdır. Öte yandan, kanon hukuku kaynağı ilahi kökenlidir (kutsal yazılar, gelenekler veya ilahi otoritelerden kaynaklanan yasalar). İspanya'da, bu dini hukuk bilimi, referans olarak İtalya ile 20. yüzyılın ortalarında yetiştirilmeye başlandı. Ancak Anayasa'nın imzalanmasına kadar kesin dürtü verilmedi.
Canon Yasasının Özellikleri
Ana özellikler şunlardır:
- Canon yasası üniterdir: Kilise birdir ve bu nedenle düzeni benzersiz olmalıdır.
- evrensellik: Bu hak, dinleriyle özdeşleşmiş tüm insanlara tabidir ve bu nedenle tüm Katolik topluluğunu hedef almaktadır. Her ne kadar normlar, inananlara yönelik olanlar ile Kiliseyi oluşturan dindarlara yönelik olanlar arasında ayırt edilebilir.
- Benzersiz: Canon hukuku benzersizdir, çünkü başka bir üst düzen yoktur, yani daha yüksek bir standardın (Anayasa) olduğu eyalet hukukunda var olana benzer bir hiyerarşi yoktur. Bu durumda, kanon hukuku hiyerarşilere bölünmez ve daha yüksek bir düzene bağlı değildir.
- Bu hak esnektir: Bu hak, başlangıcından ve Orta Çağ'daki uygunluğundan bu yana büyük bir evrim geçirdi, bu nedenle zamana ve yere uyum sağlar, her zaman ilahi nitelikteki değişmez ilkelerle.
- Yazılı bir haktır. Aynı zamanda geleneksel olmasına rağmen.
Bu hakkı yöneten yazılı normlar, Eski ve Yeni Ahit, konseylerin kararları olan kanunlar, papalık kararnameleri ve kutsal babaların cümleleridir. Ek olarak, normlar Papa tarafından Vatikan'da Acta Apostolicae Sedis resmi bülteni aracılığıyla yayınlanır. Bu Kanun, devlet hukukunun resmi bir Gazetesi gibidir.
Canon Yasasının Kaynakları
Kanon hukukunun yararlandığı ana kaynaklar şunlardır:
- Corpus Juris Canonici: Kanon hukukunun yazılı kanunudur. Kiliseyi pasif bir özne olarak kabul eden normlardır.
- Konkordatolar: Bunlar, Kilise ile Devletler arasındaki ilişkiyi düzenleyen normlardır.
- özel: Müminler topluluğu tarafından tekrarlanan ve takip edilen davranışlar.
- Hukuk: Papalık Mahkemeleri tarafından verilir.
- İdari eylemler.