Etik bankacılık, ahlaki olarak kabul edilebilir ve sosyal onaylanmaya tabi olmayan ürünlere yatırım yapmanın yanı sıra, sosyal değer yaratan ve etik açıdan sorumlu olan ürünleri işletmeye ve sunmaya odaklanan bankacılık olarak adlandırılır.
1980'lerde orta ve kuzey Avrupa'da ortaya çıkan etik bankacılık, ekonomik fayda ile ilgilenmenin ötesinde, topluma ve onları çevreleyen çevreye değerli hizmetler sunmadaki öncelikleri arasında sayılmaktadır.
Bu anlamda etik bankacılık, tasarruf sahiplerinin bildiği geleneksel bankacılıktan farklı olarak, tasarruf sahipleri ile yatırımcıları bir araya getirmeye çalışır. para, sosyal açıdan sorumlu ve etik açıdan karlı projeleri finanse etmeye gidecek; finansmana ihtiyaç duyan acenteler bu parayı yeşil projeler, sosyal kalkınma, şeffaf zenginlik ve çevrelerinde yaratım ve sosyal değerin dahil edilmesi veya üretilmesi gibi aynı amaçlar için tahsis etmelidir.
İş ahlakıEtik bankacılığın özellikleri
Genel bir kural olarak, etik bankacılık aşağıdaki özelliklere sahiptir:
- Tasarruf sahipleri paralarının nasıl kullanıldığını, hangi projelere gittiklerini ve kimi finanse ettiklerini bilirler.
- Finansman el ele gitmeli sosyal fayda yaratmakörneğin, temiz enerji, istihdam yaratma, marjinalleştirilmiş insanlar için sosyal ve işgücü ekleme …
- Kurumlar tesisler kurmalı, projelerin takibini yapmalı ve hatta onlar için destek görevlerini yerine getirmelidir.
- Ödünç alınan kaynaklar şu amaçlarla kullanılmalıdır: uygulanabilir projeler ve toplumun ortak zararını etkilemediklerini, örneğin çok şeffaf olmayan projeleri, silahları, spekülasyonları, kirletici atıkların atılmasını …
Etik bankacılığın veya temiz bankacılığın işleyişi, hayati bir kriter ile geleneksel bankacılığa benzer. Tasarruf sahipleri ve finanse edilenler belirli bir düzeyde işbirliği ve katılıma sahiptir.Borçlular, bu parayı sosyal fayda yatırımlarına tahsis ederlerse daha rekabetçi finansman sağlarken, birinciler kaynaklarını tasarruflarının amacını ve faydasını bilmek karşılığında ödünç verdiğinden.