Ana şirket, adından da anlaşılacağı gibi, kendisini oluşturan şirketlerin genellikle %100'üne sahip olduğu ve böylece grubun bölümleri olarak hareket ettikleri bir organizasyon biçimi benimseyen bir şirkettir. Merkez ofis “ebeveyn” olarak adlandırılır ve grubun stratejisinin tasarımını üstlenir.
Ana şirket genellikle dahili büyüme yoluyla gelişir ve bir zaman gelir ki, faaliyetlerinin çeşitliliği kadar büyük boyutun da, grubun ana şirketi veya orijinal şirketi tarafından yüksek düzeyde kontrol edilmesine rağmen, bunları bağımsız şirketlere ayırmayı tavsiye ettiği bir zaman gelir.
Merkez ile grup şirketleri arasındaki ilişki modeli genellikle stratejik planlamadır. Bu, bağlı ortaklıkların rekabet stratejilerinin belirlenmesinde ana şirketin yüksek katılımıyla gerçekleşir.
Merkez ofisin görevleri
Çeşitlendirilmiş bir şirkette merkez ofise verilen işlevler aşağıdaki gibidir:
- Kaynakları planlayın ve tahsis edin: Küresel strateji için genel yönergelerin tanımı. İş stratejilerinin değerlendirilmesi ve gözden geçirilmesi ve farklı işletmelerin kaynak ihtiyaçlarının değerlendirilmesi ve tahsisi.
- Sonuçları kontrol edin ve denetleyin: Stratejik iş planlarının takibi.
- Temel hizmetler sağlayın: Mali, hukuki, personel yönetimi, araştırma vb. hizmetleri sağlamak. Bu şekilde, önemli sabit maliyetler oluşturan değerli kaynaklar paylaşılarak ölçek ekonomilerinin oluşturulması aranacaktır.
ilgili çeşitlendirme
Tipik olarak, bir ana şirkete sahip şirket grupları veya şirket grupları, ilgili bir çeşitlendirme stratejisi izler. Bu, yeni ürünler ve yeni pazarlar eklemekten oluşur, ancak daha önce geliştirilmiş olanlarla ilgilidir.
Bu iş stratejisinin ana nedenlerinden biri, dağıtım kanalları, pazarlar, teknoloji vb. gibi farklı işletmeler tarafından kullanılan kaynaklar arasında benzerlikler olduğunda sinerji yaratılmasıdır. Bu unsurlar birbirlerinin faaliyetlerini tamamlamayı mümkün kılar ve şirketlerin ilgili bir çeşitlendirme stratejisini yürütmelerinin temelini oluşturur.
Sinerji, iki işletmenin ortak gelişimi, her birinin ayrı ayrı toplamından daha iyi bir sonuç sunduğunda ortaya çıkar. Yeni işlerin eskileriyle ilişkili olduğu varsayıldığında, yeni faaliyetleri uygulamak için mevcut kaynak ve kapasitelerden yararlanmak mümkün olmalıdır. Bu şekilde ek getiriler elde edilecektir.
Kaynakları paylaşmanın veya bilgi aktarmanın en yaygın olduğu alanlar genellikle şunlardır:
- Üretken sinerjiler: Benzer teknoloji kullanımı nedeniyle araştırma ve geliştirme (Ar-Ge) faaliyetleri.
- Üretken sinerjiler: Tedarik ve üretim faaliyetleri.
- Ticari sinerjiler: Pazarlama faaliyetleri, marka, logo, dağıtım kanalı ve tanıtım.
- Yönetim sinerjileri: Yönetim ve idari destek faaliyetleri.
- Finansal sinerjiler: Mali kaynak tahsisi faaliyetleri.
Editör şunları önerir:
Şirket matrisi