Kuruluşların, şirketlerin, ailelerin ve bireylerin belirli bir zaman diliminde ve ihtiyaçlarını piyasada farklı mal ve hizmetler şeklinde karşılamak için yaptıkları harcamalara atıfta bulunurken özel tüketimden bahsediyoruz.
Özel tüketim, makroekonomik çalışmada özellikle önemli bir değişkendir ve hane halklarının, şirketlerin veya özel kurumların ilgili ekonomik faaliyetleri kapsamında elde ettikleri mal ve hizmetlerin bir dönemdeki toplam değerini ölçer.
Aynı zamanda, tüketimin tanımı, bu harcamanın diğerlerinin üretimine (örneğin yatırım olarak kabul edilebilecek) yönelik olanlarda değil, nihai mallarda yapıldığını ortaya koymaktadır.
Kamu tüketimi ile birlikte bir ülkenin toplam harcamasını oluşturur. Özel ve kamu tüketimi arasındaki mevcut orana bağlı olarak, belirli bir ekonominin müdahaleci karakteri hakkında belirli bir imaj elde etmek mümkündür, özel tüketim ne kadar düşükse o kadar müdahaleci olmak veya tam tersi.
Bir ulusun toplam talebi içinde, özel tüketim, özellikle ülke gelişmiş veya gelişmiş olarak kabul ediliyorsa, en büyük öneme ve büyüklüğe sahip bileşen veya değişkendir. Bunu gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) hesaplama formülünde görebiliriz.
GSYİH = C + I + G + X - M
Nerede:
- C = Özel tüketim.
- Ben = Yatırım.
- G = Kamu harcamaları.
- X = İhracat.
- M = İthalat.
Yurtiçi özel tüketim ile ulusal özel tüketim arasında bir ayrım yapmak gerekir. Böylece, talep edilen mal veya hizmetlerin menşeine bağlı olarak, kendimizi birinden önce bulurduk.
Yurtiçi tüketim, aynı ülkede üretilen malları içerir (tüketicinin uyruğundan bağımsız olarak). Bu arada, ulusal tüketim, malın menşeine bakılmaksızın ülke sakinleri tarafından gerçekleştirilir.
Özel tüketimin ana bileşenleri
Özel tüketimin ana bileşenleri şunlardır:
- Mevcut kira: Doğrudan nihai tüketimle ilgilidir. Böylece, mevcut gelir ne kadar yüksek olursa, şirketler veya aileler için tüketim olanakları o kadar büyük olur.
- Daimi gelir: Bir hanehalkı veya ticari bir şirket tarafından normal bir ekonomik faaliyet süresi içinde yapılan bir nevi ortalama harcama veya tüketimdir. Başka bir deyişle, olası öngörülemeyen giderler dikkate alınmaz.
- yaşam döngüsü hipotezi: Genellikle bireylerin geleceğe yönelik tasarruf eylemlerini üstlendikleri bir davranış olduğu düşünülür. Bu, gelecekte yapma beklentisiyle mevcut veya mevcut tüketimde bir kontrol varsayar.
- Etki-zenginlik: Belirli bir zaman diliminde ücretlerden elde edilen gelirin tüketirken belirleyici olmadığını gösterir. Bunun nedeni, halihazırda sahip olunan veya daha önce elde edilen servetin de hesaba katılmasıdır.
Sırasıyla, tüketim kararları söz konusu olduğunda insanların davranışlarını önemli ölçüde etkileyen başka değişkenler de vardır. Örneğin, ekonomik tahminlere, enflasyonist beklentilere, ülkelerine ilişkin istihdam verilerine veya erişebilecekleri finansman olanaklarına atıfta bulunuyoruz (özellikle edinilecek varlık yüksek değerliyse). Başka bir deyişle, güven özel tüketim için kilit bir unsurdur.