Ekonomik tablo olarak bilinen Tableau économique, Fransız ekonomist François Quesnay tarafından tasarlanmış bir ekonomik modeldir. İçinde Fizyokratik okulun temelleri atılır.
İspanyol ekonomik tablosundaki Tableau économique bir ekonomik modeldir. Bu dairesel diyagram, tarihteki ilk dairesel diyagramlardan biri olarak kabul edilir. Bu, Fransız iktisatçı François Quesnay tarafından 1758'de detaylandırıldı ve tanımlandı. Fizyokrasinin ana destekçisi olan bu ekonomik model, ekonominin nasıl organize edilmesi gerektiğini söyleyen bu düşünce akımının temel direği olarak kabul edildi; Merkantilizme karşı.
François Quesnay, ekonomik modelinde, toprağın ve onun ürettiği fazlalıkların ötesinde hiçbir zenginlik kaynağı olmadığını düşünüyordu. Bu nedenle, bu fazlaların gelir, alımlar ve ücretler biçimindeki akışkanlığının, ekonomik büyümenin gerçek motorları anlamına geldiğini düşündü.
ekonomik tablo nedir?
Model, ilk etapta üç tür sosyal sınıfı dikkate alır. İlk etapta, sömürülen toprakların sahipleri oldukları için sahipler sınıfına sahibiz. İkinci sırada, sahiplerinin toprağında çalışan işçilerden oluşan üretken sınıf var. Son olarak, steril sınıfımız da var. Bu kısır sınıf, ticaret ve sanayiyi bir zenginlik kaynağı olarak görmedikleri için Quesnay'ın kısır sınıf olarak gördüğü tüccar ve zanaatkarlardan oluşuyordu.
Bu üç sınıf, Quesnay üç ve yalnızca mevcut ekonomik motorları dikkate aldı. Bu nedenle Quesnay, üretim akışlarının birinci sınıf olan mal sahibi ile doğduğunu, çünkü kısmen diğer iki ticaret motoruna sahip olduğunu ve tek zenginlik kaynağının mülkiyetine sahip olduğunu düşünür: toprak.
Bu verilerle modeli geliştirebiliriz:
- Çiftçi, sahibine kiraladığı dükkanlarda 1.500 gıda üretmektedir. Böylece, 1500'ün 600'ünü kendisine, ayrıca hayvancılığına ve işçilerine ayırıyor. Kalan 900 dolar ise piyasada 1 dolara satılıyor. Bundan sonra topraktan elde edemediği tarım dışı ürünleri satın almak için kendisi ve işçisi arasında bölüştürdüğü 300 doları biriktirir. Böylece, Quesnay'in dediği gibi, tüm bu sürecin sonucunda geriye 600 dolarlık net bir ürün, net bir kâr kalıyor.
- İkincisi, zanaatkar yaklaşık 750 birim zanaat üretir. Bu üretimi gerçekleştirebilmek için en az 300 gıda maddesi ve 150 adet yabancı malı olmalıdır. Aynı zamanda 150 adet gıda maddesi ile bir yıl boyunca kendi kendini besleyebilmesi için 150 adet el sanatının geçim garantisini de gerektirmektedir. Toplamda 450 gıda, 150 adet zanaat ve 150 adet yabancı maldan bahsediyoruz. Böylece çiftçiden 450 dolar, tüccardan 150 dolar değerinde yiyecek alır. Öte yandan pazarda 600 adet zanaatın 600 dolara satılmasından sorumlu. Esnafın elde edilen bu miktarı net karı geri almak için kullandığı göz önüne alındığında, Quesnay bunun net gelirinin mevcut olmadığını düşündü.
- Üçüncüsü sahibidir. Hiçbir şey üretmez veya satmaz, bu nedenle geliri çiftçinin ödediği kiraya bağlıdır. Böylece, mal sahibi, daha sonra, önce çiftçinin yiyeceğini, diğer %50'sini de pazardan el sanatları satın almak için kullanacağı 600 doları girer. Sahibini ana ekonomik motor olarak gören Quesnay, gelirini diğer sınıflara dağıttığı bir tüketici olarak her şeyi harcadığını düşünüyor.
- Dördüncü sırada tüccar var. Bu, yalnızca yabancı malları ithal etmek karşılığında gıda ihraç etme mekanizmasıdır. Kârların, daha sonra aynı döngüyü geliştirmek için tekrar devam etmek için diğer bölgelerde ticaret yapacağı yiyeceklere harcanması gerektiği düşünülmektedir.
Böylece, Quesnay kendi doğal yasasını ve zenginlik hakkındaki düşüncesinin neden kısır unsurlar olarak ticaret ve sanayiye değil de tek kaynak olarak yalnızca toprağa dayandığını açıklıyor. Fizyokratların babası için zamanın geçerli ekonomik sistemini oluşturan bir süreç.
Çarpanların kaynağı olarak Tableau économique
Quesnay'in tasarladığı bu ekonomik tablo, bir ekonominin nasıl birbirine bağımlı sistemlere sahip olduğunun ilk kesin formülasyonu olarak kabul edildi. Bu anlamda Quesnay'in tasarladığı tablo sayesinde çarpan etkisi olarak bilinen şey ortaya çıktı. Çarpanlar, farklı değişkenlerin birbirleriyle etkileşime girmesini sağlayarak, her değişkene marjinal miktarlar ekleyerek ve davranışlarını görerek nasıl değiştiğini görmekten doğar.
Bu nedenle pek çok iktisatçı, Quesnay'in tablo ekonomik tablosunu çarpan etkisinin gerçek kaynağı olarak görür.
Fizyokratlar ve onların tek zenginlik kaynağı olarak toprağa olan inançları
Fizyokrasi, merkantilizme karşı Fransa'da doğan bir ekonomik düşünce akımıdır. Bu nedenle Fizyokratik okulun sahip olduğu ticaretin reddi doğar. Merkantilizm, ticarete ve gümüş, altın gibi değerli maddelerin biriktirilmesine dayanan bir akımdır. Quesnay ve Fizyokratlar için, uzun vadede, bu ticaret, Quesnay'e göre ülkeler arasındaki ticarette manipülasyon ve suistimal olduğundan, diğer ülkelerle yalnızca çatışmalara neden oldu; silahlı çatışmalara yol açan gereksiz gerilimler yaratmak.
Fransa'nın çok az hammaddesi olduğundan, Quesnay yetkin bir endüstriyel sisteme ev sahipliği yapmaya hazır olmadığını hissetti ve bu da çabalarını Fransa'nın bolca sunduğu şey için bir model geliştirmeye odaklamasına neden oldu: toprak. Fizyokrat okulunun yaptığı da buydu. Bu, ekonomik modelini zenginliğin tek kaynağı olarak toprağın sömürülmesine dayandırdı, bu nedenle tableau économique, net servetin tek üreticisi olarak toprağa ve ana yararlanıcı olarak işçiye dayanıyor.